«شعر امام زمان»

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن

گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن

گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه

گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان

گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن

گفتم  ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم

گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان

گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن

گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم

  *علی اکبر لطیفیان*

*****شعر امام زمان******

«شعر امام زمان»

 
از ميان اشک ها خنديده مي آيد کسي
خواب بيداري ما را ديده مي آيد کسي

با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوي بيشه خشکيده مي آيد کسي

مثل عطر تازه تک جنگل باران زده
در سلام بادها پيچيده مي آيد کسي

کهکشاني از پرستو در پناهش پرفشان
آسمان در آسمان کوچيده مي آيد کسي

خواب ديدم , خواب ديده در خيالي ديده اند
از شب ما روز را پرسيده مي آيد کسي

 *علی اکبر لطیفیان*

شعربدون نقطه درفراق مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

گلی گم کرده ام ای حیّ دادار

که دارد عطر روی آل اطهار

هوای وصل او دارم همه عمر

ره وصل گل روی مرادم

که راه‌مرگ مارا کرده هموار

در آورده دمارِ عمر ما را

که‌وصل روی او را دارم اصرار

سرآمد عمرم اَر آواره‌‌گی ها

ولی دارم هوای کوی دلدار

ألا ای مصــــــلحِ اولادِ آدم

رسی کی دادِ دلهای هوادار

گرامی گوهری گم کرده دارم

که او هم در دلم دارد سر کار

دوصد سال ار دهد عمرم همه درد

رود در ســـر مرا همــــواره مســـمار

هوای کوی او دارم مکرر

مگر در راه او گردم در آوار

رها کردی مرا آواره گردم

که گردد کم همی آمار و طومار

که عمری سائل کوی مرادم

مرادم، کی دهی سردار احرار

گره دارد امور اهل عالم

که سرها می رود محروم در دار

رسد کی دادرس، دادِ دلِ ما

عدو همواره می گردد طمع کار

الهی عالماً در راهِ اسلام

همه آماده اما کو علمدار

اللهم صل علی محمد و آل محمد

 «شعر امام زمان»

اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري

کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي

اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟

برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما

کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت

کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟